Μια (παλιά) μέθοδος γραφής αντιδράσεων οξειδοαναγωγής (διασπάσεις-ατομικό οξυγόνο)

Σαν έπαιρναν την πρώτη χόχλη τα τσίπρα ...

Γράφει ο Γεώργιος Φλώρος στο ένθετο «επτά ημέρες» της Καθημερινής (Κυριακή 22 Μαΐου 2005)

Εκείνο τον καιρό σαν μέσιαζε ο Αη Δημήτρης με τα πρωτοβρόχια του, οι κάτω μαχαλάδες του χωριού μας τις νύχτες έπαιρναν ζωντάνια. Εκεί, αλάργα και απόμερα από το μεσοχώρι, στα χωράφια και σιμά στ’ αυλάκια που διάβαινε το νερό, στήνονταν σκηνικό νυχτερινής λαθραίας απόσταξης.

Η νόμιμη απόσταξη στοίχιζε ακριβά, καθώς η εξουσία αξίωνε το μερτικό της σε φόρο. Παράλογη απαίτηση από κείνους που πάλευαν να γεμίσουν όλο κι όλο μια νταμτζάνα τσίπουρο, για να ξεχειμωνιάσει η φαμελιά τους και όχι για εμπόριο. Κίντυνος για προδοσιά δε φτούραγε, αφού όλοι οι συγχωριανοί μας για ένα μήνα παρανομούσαν. Τη μέρα δεν ξαποφάσιζε κανένας να βγάλει τσίπουρο μήτε στο μακρινότερο λαγκάδι. Τον πρόδωνε ο καπνός της φωτιάς και η μυρωδιά της σιαμούτας. Έτσι και πιάνονταν ο παραβάτης, πέρα από το πρόστιμο και την κατάσχεση (του ρακοκάζανου και του λουλά που κόστιζαν μια περιουσία), υποχρεωνόταν με τη συνοδεία της εξουσίας να κουβαλήσει στη ράχη του τα σύνεργα, από το χωριό ίσαμε την Άγναντα στο Ειρηνοδικείο.

Όλο κι όλο το συγκυριό, τέσσερα λιθάρια για πυροστιά. Πάνω τους απιθωμένο το ρακοκάζανο. Σαν το γιόμωναν με τσίπρα, το κούπωναν και σφράγιζαν τις ραφές με ρετζοπάνια ποτισμένα  με λάσπη από στάχτη για να μην παίρνει ανάσα και χάνεται το σπίρτο (οινόπνευμα).

Το νερό από τ’ αυλάκι, απ’ τη μια μεριά γιόμωνε την κουρίτα κι από την άλλη έφευγε λεύτερο για το λαγκάδι. Όλο το βράδυ κράταγε κρύο το λουλά, που φασκιωμένος με λινάτσα ήταν βαφτισμένος στην κουρίτα.

Ο λουλάς προέκταση του καπακιού, δέχονταν τους ατμούς που ‘ρχονταν απ’ τα σωθικά του ρακοκάζανου και τους κρύωνε σε στάλες. Στη γούλη του έδεναν κλωστή σπάγκου, για να βρίσκουν το δρόμο τους για τη νταμτζάνα οι σταλαματιές του τσίπουρου.

Σαν έπαιρναν την πρώτη χόχλη τα τσίπρα, αμπούριαζε ο λουλάς και έτρεχαν από τον σπάγγο οι πρώτες σταλαματιές, το «πρωτοστάλαμα». Σκέτο σπίρτο δεν γλωσσιάζονταν. Ήταν χρειαζούμενο σαν γιατρικό για εντριβές και «κούπες»  τον χειμώνα.

Ακολούθαγε το τσίπουρο. Η ποιότητά του, όπως και του κρασιού, είχε να κάνει με την καλή ή την άσχημη χρονιά, με το σόι του σταφυλιού, το άργασμα (ζύμωση) των τσίπρων και τη μαστοριά του βγάλτη.

Ο βγάλτης αδιάκοπα άδραζε το ρακογυάλι. Το γιόμωνε από τον λουλά, το χούφτιαζε στις παλάμες του και το χτύπαγε με δύναμη στο γόνατό του και μέτραγε τον άλυσο (φυσαλίδες). Σαν άρχιζε να  αραιώνει ο άλυσος σκόρπαγε τη φωτιά και σταμάταγε την απόσταξη. Από ‘κει και ύστερα έβγαζε σιαμούτα, τσίπουρο αλαφρύ και με βαριά μυρωδιά.

Στα Τζουμέρκα εκείνα τα χρόνια τα χωριά ήταν γεμάτα ζωή και ας μην είχε φτάσει ακόμα εκεί το «ληχτρικό» ράδιο και τηλεόραση. Συγγενείς, φίλοι και γειτόνοι μαζεύονταν αντάμα, παρεούλες στα σπίτια τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Στα γιορτάσια και στον χαμό ακόμα. Στις χαρές, εκεί περαστά στη φωτιά του τζακιού, με ντόπια καρύδια και πασμάδες (ξερά σύκα με μέλι), το τσίπουρο λεφτέρωνε τις ψυχές τους από τις έννοιες και τις πίκρες της ζωής και έστηναν γλέντι τρικούβερτο. Στον χαμό, το τσίπουρο γίνονταν βάλσαμο στις λυπημένες ψυχές.

Σαν διάβηκαν τα χρόνια, λιγοστός ο τόπος, οι άνθρωποι πολλοί, δεν χώραγαν όλοι. Έτσι σκορπίστηκαν στα τρία ανέμια να καζαντίσουν. Στα κατώγια των σπιτιών δεν βλέπεις πλέον τον τάλαρο (κάδος) γιομάτο με τσίπρα από σταφύλια. Λιγοστοί μερακλήδες που απόμειναν στα χωριά βγάζουν τσίπουρο από σταφύλια του εμπορίου και σπάνια από δικά τους. Η απόσταξη γίνεται ανενόχλητα μέσα στα σπίτια, που είναι άφθονο το νερό. Δεν έχει τη γραφικότητα του τότε, ούτε τη γλύκα της αθώας παρανομίας.

Το σημερινό τσίπουρο αισθανόμαστε πως δεν έχει τη γεύση του τότε. Να ‘ναι στ’ αλήθεια έτσι ή από το διάβα του χρόνου να ΄χουμε την ψευδαίσθηση εμείς που τότε το γευτήκαμε στο ρακογυάλι από τη γούλη του  λουλά, εκεί στην ξερολιθιά;  

(Ο Γιώργος Φλώρος κατάγεται από το χωριό Κτιστάδες των Τζουμέρκων. Είναι συνταξιούχος διευθυντής της Αγροτικής Τράπεζας. Ασχολείται από χρόνια με τη λαογραφία και τη ζωγραφική)    
ΣΧΕΤΙΚΑ : 1) Αποστάζω τσίπουρο στο εργαστήριο
2) Και μια και δυό,  τσε τρεις ρακές!

Υποχρεωτικές εργαστηριακές ασκήσεις Χημείας (Γυμνάσια - Λύκεια Σχ. Έτος 2012-13)

ΧΗΜΕΙΑ Β΄ τάξης Γυμνασίου

α) Μελέτη ορισμένων ιδιοτήτων των υλικών (1)

β) Παρασκευή διαλυμάτων και υπολογισμός της περιεκτικότητας στα εκατό βάρος

     προς   βάρος  (%w/w) (3.1)

γ) Παρασκευή διαλυμάτων και υπολογισμός της περιεκτικότητας στα εκατό όγκο

    προς όγκο   (% v/v) (3.3)

δ) Διαχωρισμός μιγμάτων (4)

ΧΗΜΕΙΑ Γ΄ τάξης Γυμνασίου

α) Επίδραση των διαλυμάτων οξέων στα μέταλλα (1.5)

β)Μέτρηση του pH των διαλυμάτων ορισμένων οξέων με πεχαμετρικό χαρτί (1.1)

    και Βασικές ιδιότητες διαλυμάτων καθημερινής χρήσης (2.1)

γ) Διαδοχικές εξουδετερώσεις οξέος από βάση και το αντίστροφο (3.1)

ΧΗΜΕΙΑ  Α’ Λυκείου

1) Χημικές αντιδράσεις και ποιοτική ανάλυση ιόντων (6)

2) Παρασκευή διαλύματος ορισμένης συγκέντρωσης – αραίωση διαλυμάτων (7)

ΧΗΜΕΙΑ Β’ Λυκείου Γενικής Παιδείας

1) Οξείδωση της αιθανόλης (1,β)

2) Όξινος χαρακτήρας των καρβοξυλικών οξέων (3)

3) Παρασκευή σαπουνιού(6)

ΧΗΜΕΙΑ Β’ Λυκείου Κατεύθυνσης

1) Υπολογισμός θερμότητας αντίδρασης (1)

2) Ταχύτητα αντίδρασης και παράγοντες που την επηρεάζουν  (2)

3) Αντιδράσεις οξειδοαναγωγής (5)

ΧΗΜΕΙΑ Β’ Λυκείου Επιλογής

1) Ηλεκτρόλυση διαλύματος ηλεκτρολύτη (6)

2)Επιμετάλλωση (7)

ΧΗΜΕΙΑ  Γ’ Λυκείου Κατεύθυνσης

1) Παρασκευή και ιδιότητες ρυθμιστικών διαλυμάτων (1)

2) Υπολογισμός της περιεκτικότητας του ξιδιού σε οξικό οξύ με τη χρήση του Multilog ή  την κλασική μέθοδο (2)

3)Παρασκευή και ανίχνευση αλδεϋδών(2)

Θέματα - απαντήσεις Χημείας γενικών εξετάσεων 1999 (1η -2η δέσμη)

ΘΕΜΑΤΑ ΧΗΜΕΙΑΣ  Γενικών ή Πανελλήνιων Εξετάσεων 1999 (1^η – 2^η Δέσμη)

ΖΗΤΗΜΑ 1^ο . Α. Να καταταγούν κατά σειρά αυξανόμενου  pΗ τα παρακάτω διαλύματα:  1)NaOH 1M   2)HCl 1M  3)CH₃COONa 1M  4)NH₄Cl 1M  5)NaCl 1M

Να ληφθεί υπόψη ότι το CH₃COOH  και η NH₃  είναι ασθενείς ηλεκτρολύτες.

Να αιτιολογήσετε την απάντησή σας.

Β. Πως μετατοπίζεται η θέση της ιοντικής ισορροπίας υδατικού διαλύματος οξικού οξέος όταν προστεθούν

1)Υδροχλώριο (HCl)  2) Οξικό νάτριο(CH₃COONa)   3)Υδροξείδιο του νατρίου (NaOH)   4) Νιτρικό κάλιο KNO₃  5) Νερό H₂O

Να αιτιολογήσετε την απάντησή σας.

ΖΗΤΗΜΑ 2^ο. Α. Να γραφούν οι χημικές εξισώσεις των αντιδράσεων περίσσειας χλωρίου (Cl₂)  με:

1) Βουταδιένιο-1,3    2) Προπένιο (στους 600 C )  3) Αιθανόλη (παρουσία NaOH)

4) Προπανικό οξύ (παρουσία ερυθρού φωσφόρου)

Β. Να προσδιοριστούν οι μοριακοί τύποι των οργανικών ενώσεων Α έως Ε και να γραφούν οι χημικές εξισώσεις των αντιδράσεων που περιγράφουν τις παρακάτω μετατροπές 1) αιθανόλη à Α à C₂H₅CN

2)  2 βρωμο-προπάνιο  Β  προπανόνη

3)  προπένιο à Γ à προπανόλη-2

4)  διαιθυλ-αιθέρας à Δ à Ε à οξικό οξύ  

ΖΗΤΗΜΑ 3^ο.  2,32 gr  μίγματος οξειδίου του δισθενούς σιδήρου (FeO) και οξειδίου του τρισθενούς σιδήρου (Fe₂O₃) διαλύονται πλήρως σε περίσσεια υδροχλωρικού οξέος, οπότε προκύπτει διάλυμα Α. Το διάλυμα αυτό οξειδώνεται πλήρως με 10 ml διαλύματος K₂Cr₂O₇ 1/6 M, οπότε προκύπτει διάλυμα Β.

1)  Να υπολογιστεί ο αριθμός των mol του κάθε οξειδίου στο αρχικό μίγμα (0,01 mol, 0,01mol)

2)  Πόσα  διαλύματος SnCl₂ 1M απαιτούνται για να αντιδράσει πλήρως το διάλυμα Β;

Δίνονται τα ατομικά βάρη: Fe:56, O:16 (15ml)

(Κατά τη λύση της άσκησης να λάβετε υπόψη σας ότι το υδροχλωρικό οξύ δεν οξειδώνεται από το K₂Cr₂O₇ )

ΖΗΤΗΜΑ 4^ο. 0,58 gr ακόρεστου πολυκαρβονικού οξέος με ένα διπλό δεσμό διαλύονται σε 25gr  καθαρού οξικού οξέος.

Το διάλυμα που προκύπτει εμφανίζει σημείο πήξεως κατά 0,8^o C μικρότερο από το σημείο πήξεως του καθαρού οξικού οξέος.

Επίσης, 0.464 gr  του Α διαλύονται σε νερό και το διάλυμα που προκύπτει εξουδετερώνεται πλήρως από 40 ml  διαλύματος  NaOH 0,2Μ.

Ορισμένη μάζα του οξέος Α αυξάνεται κατά 0,95 gr  όταν μετατρέπεται σε άλας ασβεστίου και κατά 2,1 gr όταν η ίδια μάζα εστεροποιηθεί πλήρως με κορεσμένη μονοσθενή αλκοόλη.

α) Πόσα καρβοξύλια περιέχει το μόριο του οξέος Α; Ποιος είναι ο μοριακός του τύπος; Να γραφούν τα δυνατά γεωμετρικά ισομερή. (2 καρβοξύλια, C₄H₄O_4, cis-βουτενοδιϊκό ή μηλεϊνικό οξύ, trans-βουτενοδιϊκό ή φουμαρικό οξύ)

β) Να προσδιοριστεί ο μοριακός τύπος της αλκοόλης. (C₃H₇ –OH  ή C₃H₈O)

Δίνονται τα ατομικά βάρη H:1  C:12  O:16  Ca:40

Η μοριακή ταπείνωση του σημείου τήξεως του οξικού οξέος K_f = 4^o C.

(Παρατήρηση: Το οξύ Α όταν διαλύεται σε οξικό οξύ δεν ιονίζεται)

Θέματα - απαντήσεις Χημείας γενικών εξετάσεων 1998 (1η - 2η Δέσμη)

Θέματα Χημείας γενικών εξετάσεων 1998 (1η – 2η Δέσμη)

ΖΗΤΗΜΑ 1^ο . Α.α) Πως ορίζεται ο αριθμός οξείδωσης ενός ατόμου σε μια ένωσή του. β) Να γραφούν οι ηλεκτρονικοί τύποι των ενώσεων Η₂Ο - Ο₂  - Η₂Ο₂ – ΟF₂. Με βάση αυτούς τους ηλεκτρονικούς τύπους να υπολογίσετε τον αριθμό οξείδωσης του οξυγόνου σε κάθε μια από τις ενώσεις αυτές. Δίνονται οι ατομικοί αριθμοί: Η=1, Ο=8, F=9.

Β. α) Δίνονται τα άτομα των στοιχείων Α και Β, τα οποία έχουν στην εξωτερική τους στοιβάδα 1 και 7 ηλεκτρόνια αντίστοιχα. Τι είδους δεσμοί μπορούν να σχηματισθούν μεταξύ των ατόμων Α και Β, μεταξύ των ατόμων του Α και μεταξύ των ατόμων του Β;

β) Σε ένα χημικό εργαστήριο υπάρχουν τρία δοχεία κατασκευασμένα από χαλκό και δύο δοχεία κατασκευασμένα από αργίλιο. Στα δοχεία αυτά θέλουμε να αποθηκεύσουμε, για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να αλλοιωθούν, τα παρακάτω διαλύματα: 1) Θειϊκού σιδήρου (ΙΙ) FeSO₄   2) Χλωριούχου καλίου KCl  3) Θειϊκού μαγνησίου MgSO₄  4) Νιτρικού ψευδαργύρου Ζη(ΝΟ₃)₂  5) Διάλυμα υδροχλωρικού οξέος. Σε τι είδους δοχείο πρέπει να αποθηκεύσετε κάθε διάλυμα; Αιτιολογήστε την απάντησή σας. Δίνεται η ηλεκτροχημική σειρά των στοιχείων K, Na, Mg. Al, Zn, Fe, H₂, Cu, Hg.

ΖΗΤΗΜΑ 2^ο. Α. Να γραφούν οι χημικές εξισώσεις των αντιδράσεων με τις οποίες γίνονται οι παρακάτω μετατροπές

1) Αιθανικός μεθυλεστέρας σε αιθανόλη.

2) Χλωροφόρμιο σε μεθανικό νάτριο.

3) CH₃CN σε αιθανικό οξύ.

4) Αιθίνιο σε C₂Cu_2.

5) Χλωροαιθάνιο σε διαιθύλ- αιθέρα.

Β. Η σύνθεση του γαλακτικού οξέος μπορεί να γίνει με δυο διαφορετικούς τρόπους που περιγράφονται στο διπλανό σχήμα:

Να γραφούν οι επιμέρους χημικές εξισώσεις και οι μοριακοί τύποι των ενώσεων Α, Β, Γ, Δ, Ε και Ζ.

 ΖΗΤΗΜΑ 3^ο. 1 mol NaOH  αντιδρά πλήρως με 1 lt υδατικού διαλύματος που περιέχει 1 mol του οξέος ΗΑ και 1 mol ενός άλλου οξέος ΗΒ, οπότε εξουδετερώνεται το 25% της ποσότητας του οξέος ΗΑ και το 75% της ποσότητας του οξέος ΗΒ. Δίνεται η σταθερά ιοντισμού του οξέος ΗΑ Κ_ΗΑ = 10^-5 .

α) Να υπολογισθεί η συγκέντρωση των ιόντων υδρογόνου του διαλύματος που προκύπτει ((Η⁺ ) = 3 10^-5 Μ)

β) Να υπολογιστεί η σταθερά ιοντισμού του οξέος ΗΒ (9 10^-5 )

(ΣΗΜ. Οι σταθερές ιοντισμού και των δυο οξέων είναι πολύ μικρές και επομένως για την απλούστευση των υπολογισμών πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες προσεγγίσεις. Να θεωρήσετε ότι ο όγκος του διαλύματος των ασθενών οξέων δεν μεταβάλλεται με την προσθήκη του NaOH)

ΖΗΤΗΜΑ 4^ο . Μίγμα μεθανόλης και φορμαλδεύδης θερμαίνεται με την ακριβώς απαιτούμενη ποσότητα διαλύματος NaOH, οπότε η ποσότητα της μεθανόλης τετραπλασιάζεται. Το μίγμα που προκύπτει εξατμίζεται μέχρι ξηρού και πυρώνεται στους 400 C .

Στο στερεό υπόλειμμα προσθέτουμε περίσσεια θειϊκού οξέος και θερμαίνουμε.

Τα αέρια που εκλύονται διαβιβάζονται σε διάλυμα NaOH, οπότε παρατηρείται αύξηση του βάρους του διαλύματος κατά 1,32 gr.

α) Να υπολογίσετε την ποσότητα φορμαλδεύδης που υπήρχε στο αρχικό μίγμα. (0,12 mol HCHO)

β) Να υπολογίσετε τον όγκο διαλύματος KMnO₄  0,1 Μ οξινισμένου με θειϊκό οξύ, που απαιτείται για την πλήρη οξείδωση ολόκληρης της ποσότητας του αρχικού μίγματος. (1,2 lt)

Δίνονται τα ατομικά βάρη: C=12, O=16, H=1

Οδηγίες διδασκαλίας για τη Χημεία Γ Γυμνασίου (Σχ Έτος 2012-13)

Τα θέματα Χημειας στις εξετάσεις Ομογενών 2012

Θέματα απαντήσεις Χημείας γενικών εξετάσεων 1996 (1η - 2η Δέσμη)

Θέματα ΧΗΜΕΙΑΣ γενικών εξετάσεων 1996

ΖΗΤΗΜΑ 1^ον Α. α) Επίδραση κοινού ιόντος στην ισορροπία διάστασης ασθενούς βάσης. Δώστε ένα παράδειγμα.

β) Υδατικό διάλυμα οξικού οξέος αραιώνεται με νερό. Πως επηρεάζεται ο βαθμός διάστασης του οξέος; Δικαιολογήστε την απάντησή σας.

Β. Να περιγράψετε το μηχανισμό σχηματισμού των χημικών δεσμών α) στο αέριο φθόριο F2  β) στο υγρό υδροφθόριο HF  γ) στο στερεό φθοριούχο νάτριο NaF

Δίνονται οι ατομικοί αριθμοί F:9 Na:11 H:1

ΖΗΤΗΜΑ 2^ον Α. Ποιες είναι οι γενικές μέθοδοι παρασκευής των κορεσμένων μονοκαρβονικών οξέων; Να γραφούν οι χημικές εξισώσεις των αντίστοιχων αντιδράσεων.

Β. Διαθέτουμε τα παρακάτω χημικά αντιδραστήρια, τα οποία χρησιμοποιούνται συχνά στην οργανική χημεία: α) υποχλωριώδες οξύ β) πεντοξείδιο του φωσφόρου γ) πενταχλωριούχος φωσφόρος δ) διάλυμα διχρωμικού καλίου οξινισμένου με θειϊκό οξύ ε) νάτριο σε αιθέρα στ) υδροξείδιο του αργύρου

Επιλέγοντας το κατάλληλο αντιδραστήριο, να γίνουν οι παρακάτω μετατροπές και να γραφούν οι χημικές εξισώσεις των αντίστοιχων αντιδράσεων

1. ισοπροπυλοχλωρίδιο σε 2,3- διμεθυλοβουτάνιο

2. προπανόλη-2 σε ακετόνη

3. 1-βρωμοβουτάνιο σε 1-χλωροπροπάνιο

4. οξικό οξύ σε ανυδρίτη οξικού οξέος

5. προπένιο σε 1-χλωροπροπανόλη-2.

ΖΗΤΗΜΑ 3^ον Κράμα  Cu - Ag μάζας 38,75 αντιδρά πλήρως με πυκνό διάλυμα που περιέχει 1,2 mol HNO3, οπότε ελευθερώνεται αέριο Α και προκύπτει διάλυμα, το οποίο αραιώνεται μέχρι όγκου 2lit. Το αραιωμένο διάλυμα έχει pH =1.

Να υπολογιστεί ο αριθμός των mol του κάθε μετάλλου στο κράμα  (0,1 0,3)

Β) Το αέριο Α εισάγεται σε κενό δοχείο όγκου 4 lit  και θερμαίνεται στους 227C, οπότε αποκαθίσταται η ισορροπία: 2NO2 == N2O4 

Αν μετά την αποκατάσταση της ισορροπίας, η ολική πίεση του μίγματος είναι 0,3 atm, να υπολογιστεί η τιμή της σταθεράς K_p της ισορροπίας. (20/atm)

Δίνονται τα ατομικά βάρη των στοιχείων Cu:63,5  Ag:108,  η παγκόσμια σταθερά των αερίων R=0,082 lit atm/mol grad και ότι το ΗΝΟ3 διίσταται πλήρως.

ΖΗΤΗΜΑ 4^ον. Ορισμένη ποσότητα ακετυλένιου (C2H2) θερμαίνεται στους 500 παρουσία καταλύτη, οπότε ένα μέρος της μετατρέπεται σε βενζόλιο (C6H6)

Το αέριο μίγμα ψύχεται, οπότε προκύπτει διάλυμα ακετυλένιου σε βενζόλιο της ίδιας σύστασης με το αέριο μίγμα. Το διάλυμα αυτό χωρίζεται σε δύο ίσα μέρη.

Στο πρώτο μέρος του διαλύματος διαβιβάζεται αέριο βρώμιο (Br2) μέχρις ότου το ακετυλένιο αντιδράσει ποσοτικά και μετατραπεί σε κορεσμένη ένωση. Το διάλυμα που προκύπτει έχει τάση ατμών ίση με 80 mm Hg.

Α) Να υπολογιστεί η επί τοις εκατό ποσοστό του ακετυλένιου που μετατράπηκε σε βενζόλιο. (96%)

Το δεύτερο μέρος του διαλύματος υφίσταται κατεργασία με νερό σε κατάλληλες συνθήκες, οπότε αντιδρά όλη η ποσότητα του ακετυλένιου και μετατρέπεται σε οργανική ένωση, η οποία αντιδρά ποσοτικά με φελίγγειο υγρό και καταβυθίζονται 14,3 ιζήματος

Β) Να υπολογισθεί ο αριθμός των mol του ακετυλένιου που χρησιμοποιήθηκαν αρχικά. (5)

Δίνεται ότι η τάση ατμών του καθαρού βενζόλιου είναι ίση με 90 mm Hg και ότι το βενζόλιο δεν αντιδρά με το βρώμιο ούτε με το νερό. Ατομικά βάρη O:16 Cu:63,5    

Θέματα - απαντήσεις Χημείας γενικών εξετάσεων 1995 (1η -2η Δέσμη)

Θέματα Χημείας Γενικών Εξετάσεων 1995 (1^η – 2^η  Δέσμη)

ΘΕΜΑ 1^ο  α) Τι ονομάζεται νόμος της ταχύτητας και τι τάξη αντίδρασης της γενικής μορφής αΑ + βΒ == γΓ + δΔ . Σε ποιες αντιδράσεις παρατηρούνται αποκλίσεις από το νόμο της ταχύτητας: Δώστε από ένα παράδειγμα για κάθε περίπτωση απόκλισης.

β) Το μέτρο της ισχύος των ασθενών μονοβασικών οξέων εκφράζεται με δύο μεγέθη. Πως ορίζονται αυτά, από ποιους παράγοντες εξαρτώνται, με ποια μαθηματική σχέση συνδέονται και πως προκύπτει η σχέση αυτή;

ΘΕΜΑ 2^ο  α) Να γραφούν οι χημικές εξισώσεις των αντιδράσεων του νερού με καθεμία από τις παρακάτω ενώσεις 1) προπένιο 2) βουτίνιο-1 3) ισοπρόπυλο-μαγνησιο-ιωδίδιο 4) οξικός αιθυλεστέρας 5) ουρία

β) Να γραφούν οι χημικές εξισώσεις όλων των δυνατών αντιδράσεων παρασκευής των ισομερών αλκοολών του τύπου C4H9OH με την επίδραση αντιδραστηρίων Grignard σε καρβονυλικές ενώσεις.

ΘΕΜΑ 3^ο. Μέταλλο Μ εμφανίζεται στις ενώσεις του με αριθμούς αξείδωσης +2 και +x>2 . 0,2 mol του μετάλλου Μ προστίθενται σε 400 ml διαλύματος HCl  2Ν και μετατρέπονται πλήρως σε  MCl2 οπότε προκύπτει διάλυμα Α όγκου επίσης 400ml

Όλη η ποσότητα του Η2, που παράγεται κατά την αντίδραση του μετάλλου με το HCl, συλλέγεται και καίγεται σε κατάλληλη συσκευή.

200 ml του διαλύματος Α, απαιτούν 100 ml  διαλύματος διχρωμικού καλίου 1Ν, οξινισμένου με HCl, ώστε να οξειδώσει πλήρως το MCl2 σε MClx. 

Τα υπόλοιπα 200 του διαλύματος Α αναμιγνύονται με 800 διαλύματος NaOH, οπότε, χωρίς να παρατηρηθεί σχηματισμός ιζήματος, προκύπτει κορεσμένο διάλυμα ως προς το M(OH)2  με pH=9.

Να υπολογιστούν:

1) Το ποσό της θερμότητας που ελευθερώθηκε κατά την καύση του H2

2) το pH  του διαλύματος Α.

3) Ο αριθμός οξείδωσης του μετάλλου x.  

4) Η τιμή της σταθεράς του γινομένου διαλυτότητας (Ksp) του Μ(ΟΗ)2

Δίνεται ότι η θερμότητα καύσης του είναι ίση με 58 Kcal/mol

(11,6 kcal,  pH =0,  x=3,  K_sp=10^-11)  

ΘΕΜΑ 4^ο. 4,8 gr  ισομοριακού μίγματος μεθανίου και ατμών μεθανόλης διαβιβάζεται μαζί με αέρα πάνω από θερμαινόμενο καταλύτη (μεταλλικό χαλκό) και μετατρέπονται πλήρως σε μια μόνο αέρια καρβονυλική ένωση.

Η ένωση αυτή αντιδρά με πυκνό διάλυμα NaOH  το οποίο περιέχει ακριβώς την ποσότητα  NaOH η που αντιδρά με την καρβονυλική ένωση.

Μετά το τέλος της αντίδρασης εξατμίζουμε τις πτητικές ουσίες, οπότε παραμένει στερεό υπόλειμμα, το οποίο θερμαινόμενο στους 400 δίνει άλας Α και αέριο Β.

Το άλας Α αφού διαλυθεί στο νερό, μετατρέπεται πλήρως στο αντίστοιχο οξύ Γ με την επίδραση διαλύματος

1) Να γραφούν οι χημικές εξισώσεις των παραπάνω αντιδράσεων.

2) Να υπολογισθεί ο όγκος του αερίου Β σε κανονικές συνθήκες.

3) Πόσα ml διαλύματος ΚMnO4 0,1 Μ  απαιτούνται για την πλήρη εξουδετέρωση όλης της ποσότητας του οξέος Γ;

(1,12 lt, 200ml)

Δίνονται τα ατομικά βάρη C=12, Η=1, Ο=16 και ο μοριακός ή γραμμομοριακός όγκος σε κανονικές συνθήκες ενός αερίου 22,4 lt.  

Κριτική των θεμάτων: Ήταν η πρώτη φορά θαρρώ στα θέματα θεωρίας (1^ο -2^ο) που παρατηρήθηκε  απομάκρυνση από τη σκέτη αναπαραγωγή ενοτήτων από το σχολικό βιβλίο, εμφανέστερη  στο 2^ο θέμα της Οργανικής.

Παρά ταύτα οι βαθμολογητές είδαν:

Στο πρώτο θέμα οι υποψήφιοι δυσκολεύονται να βρουν παραδείγματα απόκλισης από το νόμο της ταχύτητας – ειδικότερα όσον αφορά τα στερεά.

Στο δεύτερο θέμα (2α) αρκετοί υποψήφιοι γράφουν σωστά τις αντιδράσεις, αλλά δεν αναφέρουν τους απαραίτητους καταλύτες (νομίζω αν ήθελαν τους καταλύτες – συνθήκες έπρεπε να το ζητήσουν στην εκφώνηση και όχι τι ανακάλυψαν εκ των υστέρων μερικοί βαθμολογητές)

Στο δεύτερο θέμα (2Αβ), οι περισσότεροι υποψήφιοι παραλείπουν τη δεύτερη μέθοδο παρασκευής της βουτανόλης-2.

Στο τρίτο θέμα –που θεωρήθηκε δύσκολο- είναι πολλοί οι υποψήφιοι που εγκαταλείπουν τα ερωτήματα γ και δ. Δεν μπορούν να υπολογίσουν σωστά τον αριθμό οξείδωσης x και δεν απαντούν καθόλου στο δ.

Στο τέταρτο θέμα αρκετοί υποψήφιοι δεν κάνουν την αντίδραση της παρασκευής του οξαλικού οξέος. Δυσκολεύονται στις αντιδράσεις του προβλήματος επειδή αυτές είναι ειδικές περιπτώσεις και όχι γενικές στην οργανική χημεία.  

Θέματα - απαντήσεις Χημείας γενικών εξετάσεων 1994 (1η - 2η Δέσμη)

ΘΕΜΑΤΑ ΧΗΜΕΙΑΣ ΓΕΝΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ 1994 (1^η – 2^η Δέσμη)

ΖΗΤΗΜΑ Α 1) Επίδραση της μεταβολής της πιέσεως στην ταχύτητα και στη θέση της χημικής ισορροπίας μιας αντιδράσεως.

2) Τι είναι κολλοειδή; (ορισμός) Γιατί δεν καταβυθίζονται τα διεσπαρμένα σωματίδια του κολλοειδούς; Τι ονομάζεται και πως επιτυγχάνεται η κροκίδωση (θρόμβωση) ενός κολλοειδούς; Τι είναι η ηλεκτροφόρηση;

ΖΗΤΗΜΑ Β 1) Να δώσετε από ένα παράδειγμα παρασκευής αλκανίου, αιθέρα, εστέρα, νιτριλίου και νιτροπαραφίνης, χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη αλκυλαγονίδιο και να γράψετε τις αντίστοιχες χημικές εξισώσεις.

2) Αφυδάτωση κορεσμένων μονοσθενών αλκολών.

ΖΗΤΗΜΑ Γ  Διαθέτουμε δύο υδατικά διαλύματα Α και Β σε θερμοκρασία 25^o C 

Το διάλυμα Α έχει όγκο 500 ml και περιεκτικότητα 0,1 Μ σε  NaOH.

Το διάλυμα Β έχει όγκο 1000 ml, περιέχει ασθενές οξύ ΗΑ και εμφανίζει  pH =3.

Τα διαλύματα Α και Β αναμιγνύονται, οπότε προκύπτει νέο διάλυμα Γ.

1) Να υπολογιστεί το pH  του διαλύματος Α και η μοριακή κατ’ όγκο συγκέντρωση του διαλύματος Β.

2) Να υπολογιστεί το pH του διαλύματος Γ.

Η σταθερά διαστάσεως του οξέος ΗΑ είναι Κ_α = 10^-5 και επομένως για την απλούστευση των υπολογισμών πρέπει να γίνουν οι προσεγγίσεις που υποδεικνύονται σε αντίστοιχες ασκήσεις του διδακτικού βιβλίου.

Δίνεται η σταθερά του γινομένου των συγκεντρώσεων των ιόντων νερού Κ_w =10^-14.

(13  0,1M  5)

ΖΗΤΗΜΑ Δ.  Ένα ομογενές μίγμα αποτελείται από δύο (2) ισομερείς ενώσεις με μοριακό τύπο C₄H₁₀O. Από τα συστατικά του μίγματος μόνο η μία ένωση μπορεί να οξειδωθεί με  παρουσία οξέος, χωρίς να διασπαστεί το μόριο της.

Το αρχικό μίγμα χωρίζεται σε τρία ίσα μέρη.

Το πρώτο μέρος του μίγματος αντιδρά με ιώδιο (J₂) παρουσία NaOH, οπότε σχηματίζεται κίτρινο ίζημα.

Το δεύτερο μέρος του μίγματος απαιτεί για την πλήρη οξείδωση της οξειδώσιμης ένωσης 100 ml διαλύματος KMnO₄ παρουσία H₂SO₄.

Το τρίτο μέρος του μίγματος αντιδρά με περίσσεια μεταλλικού νατρίου, οπότε ελευθερώνονται 1,12 lt Η₂  μετρημένα σε κανονικές συνθήκες.

1) Να γραφούν όλοι οι δυνατοί συντακτικοί τύποι και τα ονόματα των ενώσεων που αντιστοιχούν στο μοριακό τύπο

2) Ν γραφούν οι χημικές εξισώσεις όλων των χημικών αντιδράσεων που πραγματοποιήθηκαν.

3) Να προσδιοριστεί ο συντακτικός τύπος και να υπολογιστεί η μάζα του κάθε συστατικού στο αρχικό μίγμα.

Όλες οι αναφερόμενες αντιδράσεις θεωρούνται ποσοτικές.

Δίνονται τα ατομικά βάρη

(1) βουτανόλη1,  βουτανόλη2,  2μέθυλο βουτανόλη1,  2μέθυλο βουτανόλη2,

μεθυλ–προπυλ-αιθέρας, μεθυλ-ισοπροπυλ-αιθέρας, διαιθυλ-αιθέρας.

(3) 8,88g βουτανόλης-2   και 13,32g  2-μέθυλο-προπανόλης-2.

Θέματα - απαντήσεις Χημείας γενικών εξετάσεων 1993

Θέματα Χημείας Γενικών Εξετάσεων 1993 (1^η -2^η Δέσμη)

ΖΗΤΗΜΑ Α  1) Πως επηρεάζει τη θέση της χημικής ισορροπίας η μεταβολή της συγκεντ΄ρωσεως ενός ή περισσοτέρων σωμάτων που μετέχουν σε μια χημική αντίδραση;

Πως προκύπτει ο νόμος της χημικής ισορροπίας με την εφαρμογή του νόμου δράσεως των μαζών των Guldberg και             Waage;

Ποια άλλη μορφή μπορεί να πάρει ο νόμος της χημικής ισορροπίας, όταν τα σώματα που συμμετέχουν στην αντίδραση είναι αέρια;

2) Τι είναι η ηλεκτροχημική σειρά των στοιχείων και τι πληροφορίες παρέχει ως προς την οξειδοαναγωγική συμπεριφορά των στοιχείων;

ΖΗΤΗΜΑ Β 1) Πως εκδηλώνεται ο ασθενής όξινος χαρακτήρας του ακετυλένιου και γενικότερα των αλκινίων του τύπου RCCH; Δώστε παραδείγματα. Πως ανιχνεύονται οι ενώσεις αυτές;

2) Σε ποιες κατηγορίες διακρίνονται οι αμίνες πως παρασκευάζονται και ποιες είναι οι κυριότερες ιδιότητές τους;

ΖΗΤΗΜΑ Γ.  3 gr θείου διαλύονται σε 100 gr κυκλοεξανίου C₆ H12 .

Το σχηματιζόμενο διάλυμα έχει σημείο πήξεως 4,16 ^oC

1) Να βρεθεί η ατομικότητα του θείου στο διάλυμα (ο μοριακός τύπος)

2) Να υπολογιστεί η ωσμωτική πίεση του διαλύματος στους 27  ^oC

Δίνονται:

Η κρυοσκοπική σταθερά του κυκλοεξανίου K_f = 20^o C

Το σημείο πήξεως του κυκλοεξανίου: 6,5 ^oC

Τα ατομικά βάρη θείο=32 υδρογόνο=1 άνθρακας=12

Η πυκνότητα του διαλύματος στους 27 =1,03 10³ gr /lt  

Η σταθερά των αερίων R = 0,082 lt atm/grad mole

(S₈ , 2,883 atm)

ΖΗΤΗΜΑ Δ. Ορισμένη ποσότητα κορεσμένης μονοσθενούς αλκοόλης Α, η οποία περιέχει ασύμμετρο άτομο άνθρακα αφυδατώνεται πλήρως και δίνει εν μέρει την ένωση Β και εν μέρει την ένωση Γ.

Η ένωση Γ αντιδρά πλήρως με περίσσεια  HJ  και δίνει μια μοναδική οργανική ένωση Δ, η οποία παρουσία ερυθρού φωσφόρου, αντιδρά με την περίσσεια του και ανάγεται πλήρως προς την οργανική ένωση Ε.

Η ένωση Ε διαβιβάζεται σε σωλήνα, ο οποίος περιέχει CuO  σε κατάσταση ερυθροπυρώσεως. Μετά την πλήρη καύση και την απομάκρυνση των προϊόντων καύσης, το βάρος του σωλήνα ελαττώνεται κατά 83,2 g.

Η παραγόμενη μάζα της ένωσης Β είναι 5,6 και αποχρωματίζει 200 διαλύματος Br₂ περιεκτικότητας 8% κ.ο.

1) Να γραφούν οι εξισώσεις όλων των χημικών αντιδράσεων, οι μοριακοί τύποι των ενώσεων Α, Β και Γ και να υπολογιστούν τα ποσοστά μετατροπής της ενώσεως Α στις ενώσεις Β και Γ. (80% της βουτανόλης-2 μετατρέπεται σε αιθένιο και 20% σε βουτένιο-2)

2) Να γραφούν και να ονομασθούν τα δυνατά στερεοϊσομερή των ενώσεων Α και Β.

Να γραφεί ο συντακτικός τύπος της Γ και να ονομασθεί η ένωση.

Ατομικά βάρη Υδρογόνο =1 Άνθρακας =12 Βρώμιο =80.

(Α: D-βουτανόλη-2  L-βουτανόλη-2   Β: cis-βουτένιο-2   trans-βουτένιο-2 

Γ: δι-δευτεροταγής βουτυλαιθέρας, ή δι-(1-μεθυλο-προπυλο)-αιθέρας ή 2-(δευτ.-βουτοξυ)-βουτάνιο) 

Θέματα Χημείας Γενικών Εξετάσεων 1992 - Δέσμες 1η - 2η

ΘΕΜΑΤΑ ΧΗΜΕΙΑΣ  Γενικών Εξετάσεων 1992 – Δέσμες 1η – 2η

ΖΗΤΗΜΑ 1ο .  (α) Τι ονομάζεται θερμότητα μιας αντίδρασης; Τι πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τον υπολογισμό της θερμότητας μιας αντιδράσεως; Τι ονομάζεται θερμότητα σχηματισμού και τι θερμότητα εξουδετερώσεως;

(β) Τι ονομάζεται ομογενής καταλυτική αντίδραση; Τι ονομάζεται ετερογενής καταλυτική αντίδραση; Τι ονομάζεται αυτοκατάλυση; Να δώσετε από ένα παράδειγμα σε κάθε μια από τις παραπάνω περιπτώσεις, γράφοντας και τις αντίστοιχες χημικές εξισώσεις.

ΖΗΤΗΜΑ 2ο. (α) Χημικές ιδιότητες και χρήσεις της φορμαλδεϋδης.

(β) Παρασκευές και χημικές ιδιότητες του οξαλικού οξέος.

ΖΗΤΗΜΑ 3ο. Μετά την προσθήκη αρκετά μεγάλης ποσότητας Mn(OH)2 σε 1 lit νερού, αποκαθίσταται ισορροπία μεταξύ ιόντων και στερεού ιζήματος.

Η συγκέντρωση των ιόντων (Η+)  στο διάλυμα είναι 10-10 grion/lit.

Να υπολογιστεί η μεταβολή της ποσότητας του αρχικά αδιάλυτου ιζήματος στις δυο παρακάτω περιπτώσεις:

(α) όταν το pH του διαλύματος ρυθμίζεται στην τιμή 9. (θα διαλυθούν 0,44055 gr Mn(OH)2 – το αρχικό ίζημα θα ελαττωθεί κατά 0,44 gr περίπου)

και (β) όταν το pH του διαλύματος ρυθμίζεται στην τιμή 11. (θα καταβυθιστούν περίπου 0,0044gr Mn(OH)2 – το αρχικό ίζημα θα αυξηθεί κατά 0,0044 gr ή 4,4 mgr περίπου)

Διευκρινίζεται ότι κατά την προσθήκη του Mn(OH)2 και κατά τις ρυθμίσεις του pH δεν μεταβάλλεται ο αρχικός όγκος του διαλύματος και ότι το Mn(OH)2 είναι δυσδιάλυτο σώμα και ισχυρός ηλεκτρολύτης. Η θερμοκρασία διατηρείται σταθερή.

Δίνεται KW = 10-14 . Ατομικά βάρη Μn = 55, O=16, H=1.

ΖΗΤΗΜΑ 4ο. Ένα υδατικό διάλυμα περιέχει ισομοριακές ποσότητες οξικού οξέος και ενός άλλου κορεσμένου μονοκαρβονικού οξέος Α.

Το διάλυμα αυτό εξουδετερώνεται πλήρως με Ca(OH)2 και στη συνέχεια θερμαίνεται μέχρι πλήρους εξατμίσεως του νερού.

Μετά την πύρωση του στερεού υπολείμματος παράγεται η οργανική ένωση Β.

Η αλκοόλη C3 H8 O (ένωση Γ) αντιδρά με J2  και διάλυμα NaOH  και δίνει κίτρινο ίζημα.

Η ένωση Γ μετατρέπεται στο αντίστοιχο αλκυλαγονίδιο το οποίο εν συνεχεία μετετρέπεται σε αντιδραστήριο Grignard.

Αυτό το αντιδραστήριο Grignard αντιδρά με ακεταλδεύδη και το προϊόν της αντιδράσεως υδρολύεται οπότε σχηματίζεται η οργανική ένωση Δ, η οποία με οξείδωση μετατρέπεται στην ένωση Β.

Να γραφούν οι χημικές εξισώσεις των αντιδράσεων που περιγράφονται παραπάνω και να καθοριστούν οι χημικοί τύποι των ενώσεων Α, Β, Γ και Δ.

(Α: μέθυλο-προπανικό οξύ,   Β: μέθυλο-βουτανόνη ή μέθυλο-ισοπρόπυλο κετόνη,

Γ: προπανόλη-2 ή ισοπροπυλική αλκόλη    Δ: 3-μέθυλο-βουτανόλη-2)

Έγραφαν τότε στο «ΕΘΝΟΣ»

…. Το επίπεδο δυσκολίας της μιας άσκησης (ζήτημα 3ο) της Χημείας, άφησε άφωνους τους υποψήφιους της 1ης και της 2ης Δέσμης και αιφνιδίασε ακόμα και τους καθηγητές.

«Τόσο δύσκολη άσκηση δεν έχει τεθεί άλλη φορά στις γενικές εξετάσεις, θα δυσκολευτούν να τη λύσουν ακόμα και οι χημικοί», είπαν κάποιοι υποψήφιοι που τα καταφέρνουν καλά στη Χημεία.

Από πλευράς καθηγητών που διδάσκουν το μάθημα, μόνο κολακευτικά λόγια ακούστηκαν για την ΚΕΓΕ που επέλεξε τα χτεσινά θέματα Χημείας.

Για πρώτη φορά, δήλωναν στο «Έθνος», επελέγη ένα θέμα τέτοιου επιπέδου. Ήταν πράγματι πολύ δύσκολο, αλλά δεν μπορούμε να βρούμε κάποιο ψεγάδι.

Η άσκηση, εκτός από δύσκολη, χαρακτηρίζεται και αρκετά «έξυπνη», διότι ήταν διατυπωμένη με κάποια ορολογία που απαιτούσε «χημική κατανόηση» από πλευράς του υποψηφίου που θα επιχειρούσε να την αντιμετωπίσει.

Κατόπιν τούτου, αναμένεται να βρεθούν ελάχιστοι μαθητές που έχουν αγγίξει το «άριστα». Από την όλη ιστορία θα ευνοηθούν οι παλιοί απόφοιτοι που πέρσι (1991) πέτυχαν υψηλή βαθμολογία όσον αφορά τη Χημεία…

Ήταν όμως έτσι ωραία τα πράγματα, ή οι χημικοί είχαν κατά νου το συντεχνιακό συμφέρον (δεν το κατακρίνω που λέει γνωστός μου)…

Το 3ο θέμα ήταν το πιο στρυφνό στις εξετάσεις χημείας των δεσμών (1984-2001), ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αντιδεολογικής κατάστρωσης των επιμέρους ερωτημάτων.

Λες και φτιάχτηκε ειδικά να μη δώσει μια ευκαιρία μια νύξη για την επίλυσή της στους διαγωνιζόμενους. Διακρίνονταν καθαρά ότι ο θεματοδότης μετέφερε την πανεπιστημιακή ορολογία των εργαστηριών χημείας στη μέση εκπαίδευση και μάλιστα μέσω των εξετάσεων.

1) Η διαδικασία  «ρυθμίζομε το pH» ήταν παντελώς  άγνωστη σε όλους σχεδόν τους διαγωνιζόμενους, ούτε το σχολικό βιβλίο ανέφερε κάτι, ακόμη και τα προπαρασκευαστικά βιβλία χημείας είχαν κάτι, χώρια που το επίσημο σχολικό βιβλίο κρατούσε αποστάσεις ασφαλείας από πειραματικές δραστηριότητες, ακόμη και τα σχήματά του ήταν ανύπαρκτα 3.4 σε όλο το βιβλίο.

2) Η άσκηση θα άλλαζε όψη, θα υπέδειχνε  δρόμους λύσης αν ζητούσε πρώτη ερώτηση τη συγκέντρωση των ενυδατωμένων ιόντων μαγγανίου, μετά την τιμή του γινομένου διαλυτότητας.

3) Πριν περάσει στο τι συμβαίνει στο ίζημα, μπορούσαν να ζητήσουν τη νέα συγκέντρωση των ιόντων μαγγανίου στο νέο διάλυμα, να δώσουν περισσότερες πληροφορίες για αυτή την μαγική  ρύθμιση του πεχά, π.χ. αν άλλαζε ο όγκος του αρχικού διαλύματος κλπ

(ΣΗΜ Ήταν η τελευταία φορά που δίδαξα χημεία σε δεύτερη δέσμη στο Σχολείο.

Τον Σεπτέμβριο του 1992 θα ξεκινούσε η πειραματική εφαρμογή του προγράμματος PSSC …)

Θέματα Χημείας Γενικών εξέτάσεων 1984 (1η - 2η Δέσμη)

ΘΕΜΑΤΑ ΧΗΜΕΙΑΣ Γενικών εξετάσεων 1984 (1^η – 2^η Δέσμη)

ΖΗΤΗΜΑ Α.   (α) Τι είναι ο δεσμός υδρογόνου, ποια η φύση του και ποια είναι τα αποτελέσματά του; Εξηγείστε γιατί διαφέρουν τα Σ.Ζ. και η διαλυτότητα των αλκοολών από των αιθέρων, που έχουν τα ίδια ή παραπλήσια ΜΒ με αυτές.

(β) Που εμφανίζεται και που οφείλεται η γεωμετρική ισομέρεια; Εξετάστε την ύπαρξη γεωμετρικών ισομερών στις περιπτώσεις του αιθυλένιου και του βουτένιου 2.

ΖΗΤΗΜΑ Β.  (α) Πως μεταβάλλεται η οξειδωτική και η αναγωγική ικανότητα των στοιχείων σε σχέση με την ηλεκτραρνητικότητα και την ηλεκτροθετικότητά τους και σε σχέση με τη θέση τους στο περιοδικό σύστημα.

(β) Που οδηγεί ο πολυμερισμός του ακετυλένιου, του ισοπρένιου, του βουταδιένιου, του χλωροπρένιου.

ΖΗΤΗΜΑ Γ.  Σε 1 lt διαλύματος ασθενούς μονοβασικού οξέος περιέχονται 1 mole του οξέος.

(α) Αν η σταθερά διαστάσεως του οξέος είναι Ka = 10^-6  να βρεθεί ο βαθμός διαστάσεως του οξέος στο παραπάνω διάλυμα. ( 10^-3 )

(β) Στο διάλυμα αυτό προσθέτουμε 1 mole ΚΟΗ, χωρίς να μεταβληθούν ο όγκος και οι συνθήκες του διαλύματος. Αν η σταθερά του γινομένου των συγκεντρώσεων των ιόντων του νερού στις παραπάνω συνθήκες είναι K_W = 10^-14 να βρεθεί το pH του νέου διαλύματος. (10 )

(γ) Στο νέο αυτό διάλυμα προσθέτουμε 1 lt διαλύματος άλατος μονοσθενούς ανιόντος Μ⁺. Ποια πρέπει να είναι η ελάχιστη συγκέντρωση του προστιθεμένου διαλύματος του άλατος,  ώστε μετά την ανάμειξη των δυο διαλυμάτων να αρχίσει να σχηματίζεται ίζημα του υδροξειδίου του μετάλλου Μ;

Κατά την ανάμειξη των διαλυμάτων δεν συμβαίνει συστολή ή διαστολή των όγκων τους. Δίνεται ότι στις παραπάνω συνθήκες η σταθερά του γινομένου διαλυτότητας του σχηματιζομένου υδροξειδίου του μετάλλου είναι K_SP = 10^-16  ( 2 ριζα2 10^-12 )

ΖΗΤΗΜΑ Δ.  Το αιθερικό διάλυμα ενός αλκυλοβρωμίδιου (Α) με χημικό τύπο RBr σχηματίζει με μεταλλικό Mg την αντίστοιχη ένωση Grignard.

Η ένωση αυτή επιδρά σε ακεταλδεϋδη και το προϊόν υδρολύεται.

Η οργανική ένωση (Β) που σχηματίζεται,  μετατρέπεται με την επίδραση HBr στις κατάλληλες συνθήκες σε αλκυλοβρωμίδιο (Γ) του οποίου η ένωση  Grignard  υδρολύεται και δίνει αλκάνιο (Δ).

Με δεδομένο ότι το ίδιο αλκάνιο (Δ) σχηματίζεται και από το αρχικό αλκυλοβρωμίδιο (Α) με τη μέθοδο Wurtz ζητείται να προσδιοριστούν και να ονομασθούν οι ενώσεις Α εως Δ.

Τον Ιούνιο του 1984 ήταν η πρώτη φορά που εξεταζόταν η Χημεία σ’ αυτή τη μεγάλη έκταση από το βιβλίο του Παύλου Σακελλαρίδη.

Με τη νέα διδακτέα – εξεταστέα ύλη και με το βιβλίο της Χημείας του καθηγητή του ΕΜΠ Παύλου Σακελλαρίδη – διετέλεσε Πρόεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, υπουργός στην οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα - σημειώθηκε ένα μεγάλο ποιοτικό άλμα στη διδασκαλία της Χημείας στη Μέση Εκπαίδευση.

Ειδικά η ύλη της  γενικής (ανόργανης) Χημείας περιλάμβανε χημικούς δεσμόυς, χημική ισορροπία (K_c , K_P ), ιοντική ισορροπία, γινόμενο διαλυτότητας, αντιδράσεις οξειδοαναγωγής.

Η ύλη της οργανικής χημείας, έχω τη γνώμη, ότι δεν άνοιγε νέο δρόμο και εν πολλοίς παρέμεινε σε σχολαστικές λεπτομέρειες, εξέταζε πλήθος ενώσεων (όπως στο κεφάλαιο των οξέων) και δεν εστίαζε σε γενικές αρχές. 

Με βάση τη νέα ύλη γράφτηκαν αρκετά «βοηθητικά» βιβλία, όπως τα βιβλία των Κορέση – Ντάση, των Κεφαλονίτη – Χρηστίδη, του Τουφεξή, του Ιακώβου, και αργότερα του Σαλτερή, όπως θυμάμαι πρόχειρα και ενδεικτικά (ασφαλώς υπήρξαν και άλλα εξ ίσου χρήσιμα)

……………………………….

Η εξεταστέα ύλη καθορίστηκε σχεδόν αιφνιδιαστικά  το Πάσχα του 1984.

Κανείς δεν ανέμενε ότι θα ήταν τόσο αχανής. Ο τότε υπουργός παιδείας Απ. Κακλαμάνης σε συνάντησή του με την τοπική ΕΛΜΕ των Ιωαννίνων ζήτησε το λόγο γιατί δεν είχε προχωρήσει η ύλη. Έτσι μετά το Πάσχα τρέχαμε και δεν προλαβαίναμε να τελειώσουμε την ύλη, τα τελευταία  και πιο σπαστικά κεφάλαια της  οργανικής χημείας.

Η ύλη από τότε (το Πάσχα του 1984) δεν «πειράχτηκε» ποτέ μέχρι την λήξη του συστήματος των δεσμών. Θα μπορούσαν να αφαιρεθούν πολλά άχρηστα πράγματα από την εξεταζόμενη ύλη, ενώ με ένα ρετουσάρισμα του βιβλίου θα μπορούσαν να εισαχθούν πιο νέα πράγματα. Αλλά για να επεμβεί το Υπουργείο Παιδείας σε ένα βιβλίο πρέπει να έχει την …άδεια του συγγραφέα!

Η χημεία  διδασκόταν τρεις ώρες την εβδομάδα στην 1^η – 2^η δέσμη της Γ Λυκείου, οι γενικές εξετάσεις ξεκινούσαν στο μέσον του Ιουνίου. Αρκετές φορές με τις αλλαγές που γίνονταν, πριν τις γενικές υπήρχαν οι απολυτήριες στην ίδια ύλη.

Η διδακτέα – εξεταζόμενη ύλη ήταν

Από την Ανόργανη – Γενική Χημεία τα κεφάλαια

1) Ιδιότητες μη ηλεκτρολυτικών διαλυμάτων

2) Χημική αντίδραση. Ταχύτητα αντιδράσεως και παράγοντες που την επηρεάζουν

3) Χημική ισορροπία

4) Ηλεκτρονική θεωρία του σθένους – Χημικοί δεσμοί

5) Ιδιότητες των ηλεκτρολυτικών διαλυμάτων (Ιοντική ισορροπία)

6) Οξείδωση – Αναγωγή

Από την Οργανική Χημεία

1) Εισαγωγή

2) Σύσταση των οργανικών ενώσεων

3) Ονοματολογία – Ισομέρειες των οργανικών ενώσεων

4) Οργανικές αντιδράσεις

5) Υδρογονάνθρακες

6) Αλκυλαλογονίδια

7) Οι κορεσμένες μονοσθενείς αλκοόλες

8) Πολυαλογονοπαράγωγα των υδρογονανθράκων

9) Αιθέρες

10) Καρβονυλικές ενώσεις (αλδεϋδες και κετόνες)

11) Οργανικά οξέα (κορεσμένα μονοκαρβονικά οξέα, ακόρεστα οξέα, δικαρβονικά οξέα, υδροξυοξέα)

12) Εστέρες

13) Οπτική ισομέρεια

14) Αζωτούχες ενώσεις

15) Αμινοξέα

Η ύλη θα μπορούσε να συμμαζευτεί, να κοπούν άχρηστες λεπτομέρειες (φυσικές ιδιότητες, χρήσεις, εξεζητημένα πράγματα στα ακόρεστα οξέα, υδροξυοξέα, και να απαλειφθούν οι αζωτούχες ενώσεις και τα αμινοξέα – νομίζω μάλιστα ότι μόνο μια φορά τέθηκε θεωρία από τις αμίνες και ποτέ από τα αμινοξέα)

Σαν μην έφθαναν όλα αυτά, στις εξετάσεις του 1984, πρόκυψε εξεταστικό λάθος στο τρίτο θέμα με το γινόμενο διαλυτότητας (θέματα με γινόμενο διαλυτότητας δεν ήταν συχνά διότι θεωρούνταν δύσκολα) αλλά ο καλός θεματοδότης το επέλεξε να εγκαινιάσει την πρώτη φορά που έμπαιναν θέματα από όλη αυτή την αχανή και γεμάτη πληροφορίες ύλη,  που έπρεπε να απομνημονευθούν για τα δύο πρώτα θέματα της θεωρίας.

Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, έρχεται λάθος λύση στα βαθμολογικά που θεωρούσε το βαθμό διαστάσεως σταθερό στο τρίτο ερώτημα του τρίτου θέματος , μολονότι με την προσθήκη  του διαλύματος του άλατος το διάλυμα είχε αραιωθεί και επομένως είχε αυξηθεί ο βαθμός διαστάσεως

Είχε μαθευτεί, αργότερα, ότι ο τότε υπουργός Κακλαμάνης, απαίτησε να λύσει μπροστά του το επίμαχο θέμα ο σεβάσμιος καθηγητής της Φυσικοχημείας του ΕΜΠ, ε συμβαίνουν αυτά, το κυνήγι του αγριόχοιρου έχει ενίοτε ατυχήματα μεταξύ των κυνηγών της νύχτας, του καρτεριού της παγάνας ….

Η ζητούμενη λύση στο Γ θέμα είχε πλέον μόνο θεωρητικό ενδιαφέρον, διότι από την τόσο μεγάλη αραίωση, η ζητούμενη ποσότητα του άλατος ξέφευγε από την ελάχιστη δυνατή ακρίβεια των οργάνων μέτρησης – δεν μπορούσε δηλαδή να ζυγιστεί με τον πιο υπερευαίσθητο ζυγό …..

Θέματα Χημείας Γενικών Εξετάσεων 1991 (1η - 2η Δέσμη)

Θέματα Χημείας Γενικών Εξετάσεων  1991 (1η  - 2η Δέσμη)

ΖΗΤΗΜΑ 1ο . (α) Είναι γνωστό ότι δεσμοί ηλεκτροστατικής φύσεως σχηματίζονται μεταξύ αντίθετα φορτισμένων ιόντων. Σε ποιες περιπτώσεις σχηματίζονται δεσμοί ηλεκτροστατικής φύσεως; Περιγράψτε τους δεσμούς αυτούς και δώστε δύο παραδείγματα.

(β) Δώστε τον ορισμό της ταχύτητας μιας χημικής αντίδρασης και αναφέρατε τους παράγοντες, οι οποίοι την επηρεάζουν. Ποια η επίδραση της θερμοκρασίας στην ταχύτητα των αντιδράσεων και που οφείλεται;

ΖΗΤΗΜΑ 2ο. (α) Ποιες είναι οι χημικές ιδιότητες των κορεσμένων υδρογονανθράκων;

(β) Να γραφεί το γενικό σχήμα πολυμερισμού των αλκενίων. Να γραφούν τα ονόματα και οι χημικοί τύποι των κυριότερων πολυμερών του αιθυλένιου και των παραγώγων του.

ΖΗΤΗΜΑ 3ο. Σε κενό δοχείο όγκου 10 lt εισάγονται 0,5 moles Η2 και 0,5 moles J2, τα οποία θερμαίνονται στους 448 oC . Στη θερμοκρασία αυτή, για τη χημική αντίδραση H2 + J2 === 2HJ

η σταθερά της χημικής ισορροπίας KC  είναι 64.

Να υπολογιστούν: (α) Η σταθερά της χημικής ισορροπίας της αντίδρασης η σχετική με τις μερικές πιέσεις KP στην ίδια θερμοκρασία (448 oC )

(β) Η σύσταση του μίγματος στους 448o C μετά την αποκατάσταση της χημικής ισορροπίας.

(γ) Η ολική πίεση που ασκείται στο δοχείο, όταν η θερμοκρασία ανέλθει στους 727 o C.

Δίνεται η παγκόσμια σταθερά των αερίων R = 0,082 atm lt/ mole 0K

ΖΗΤΗΜΑ 4ο. Κορεσμένη οργανική ένωση Α με μοριακό τύπο  αντιδρά με διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου NaOH   και δίνει μίγμα δύο οργανικών ενώσεων Β και Γ.

Οι ενώσεις Β και Γ διαχωρίζονται κατάλληλα χωρίς απώλειες.

Η συνολική ποσότητα της ένωσης Β που έχει παραχθεί, διαλύεται σε νερό και ηλεκτρολύεται πλήρως. Κατά την ηλεκτρόλυση σχηματίζονται 5,6 lt αερίου οργανικής ένωσης, η οποία όταν καεί με περίσσεια οξυγόνου, παράγει διπλάσιο όγκο διοξειδίου του άνθρακα CO2 . Οι όγκοι των αερίων μετρήθηκαν σε κανονικές συνθήκες.

Η συνολική ποσότητα της ένωσης Γ οξειδώνεται πλήρως, χωρίς να διασπασθεί η ανθρακική αλυσίδα, αποχρωματίζοντας 400 όξινου διαλύματος υπερμαγγανικού καλίου KMnO4  2,5 N.

Να γραφούν οι συντακτικοί τύποι των ενώσεων Β, Γ, και Α.

……………………………………….

(από τη σύντομη ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος των εκπαιδευτικών της δημόσιας δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην alfavita.gr)

Το Νοέμβριο του 1990 δημοσιεύονται στα ΦΕΚ 154Α, 155Α και 156 Α / 21-11-1990 το Π.Δ. 390/90 «Οργάνωση και Λειτουργία των Δημοτικών Σχολείων», το Π.Δ. 392/90 «Οργάνωση και Λειτουργία Λυκείων» και το Π.Δ. 393/90 «Οργάνωση και Λειτουργία Γυμνασίων». Τα Π.Δ. επαναφέρουν τις εξετάσεις και τη βαθμολογία στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο και καθιερώνουν τις «μονάδες παιδαγωγικού ελέγχου» ανάλογα με τις οποίες χαρακτηρίζεται η διαγωγή των μαθητών.

Στις 22/11/1990, μέρα που δημοσιεύονται στο Φύλλο της «Εφημερίδας της Κυβερνήσεως» (ΦΕΚ) τα Π.Δ. που αναφέρονται στην οργάνωση και λειτουργία των σχολείων της Α/βάθμιας και Β/βάθμιας εκπαίδευσης, οι μαθητές Γυμνασίων και Λυκείων του Ηρακλείου Κρήτης, της Κέρκυρας, της Πάτρας, της Θεσσαλονίκης καταλαμβάνουν τα σχολεία τους. Ακολουθεί η Αθήνα και μέχρι 10/12/1990 καταλαμβάνονται εκατοντάδες Γυμνάσια και Λύκεια σε όλη τη χώρα. Γίνονται συγκρούσεις μέσα και έξω από τα κατειλημμένα σχολεία καθώς γονείς και μέλη του κυβερνώντος κόμματος προσπαθούν να σταματήσουν τις καταλήψεις. Σε μια από αυτές δολοφονείται στην Πάτρα ο καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας στις 8/1/1991.

Η παραίτηση του Υπουργού Παιδείας Β. Κοντογιαννόπουλου, η ανακοίνωση από το νέο Υπουργό Γιώργο Σουφλιά ( 10 Ιαν 1991 – 13 Οκτ 1993 ) ότι τα Π.Δ. δεν θα ισχύσουν και θα «συζητηθούν εξ αρχής ως προς το περιεχόμενό τους», η εξαγγελία για επιπλέον δημόσια χρηματοδότηση 15 δις και κυρίως ο «πόλεμος του Κόλπου» (18/1/91) «ξεθυμαίνουν» τις μαθητικές αντιδράσεις. Σύμφωνα με ανακοίνωση της ΟΛΜΕ «η έκρηξη του μαθητικού κινήματος ήταν το κορυφαίο γεγονός της χρονιάς αυτής. Εξέφρασε με αυτόνομο τρόπο και με άμεσες μορφές δημοκρατίας την αντίδραση στις κυβερνητικές αυτές επιλογές. Αναπτύχθηκε στο γόνιμο έδαφος των μεγάλων αγώνων για καλύτερη Παιδεία και μόρφωση. Αφομοίωσε και συνδέθηκε με τους αγώνες, τα αιτήματα και τις προσδοκίες των δικών μας αγώνων» (Μηνιαίο Πληροφοριακό Δελτίο της ΟΛΜΕ, τευχ. 620/1991, σ. 5).

………………

Υφυπουργοί ΥΠΕΠΘ στο διάστημα αυτό (10 Απρ. 1990 – 13 Οκτ.1993) των κυβερνήσεων της Ν.Δ. διετέλεσαν

Βασίλειος Μπεκίρης (11 Απρ. 1990 – 2 Δεκ. 1992)

Καλλιόπη Μπουρδάρα (11 Απρ. 1990 – 8 Αυγ. 1991)

Βύρων Πολύδωρας (7 Αυγ. 1992 – 3 Δεκ. 1993)

Αναστάσιος Σπηλιόπουλος (3 Δεκ. 1992 – 13 Οκτ. 1993)

Θωμάς Κούρτης (3 Δεκ. 1992 – 13 Οκτ. 1993)

……………………..

Θέματα Χημείας γενικών εξετάσεων 1991 (1η 2η Δέσμη)

Θέματα Χημείας 1ης 2ης δέσμης 1990

ΘΕΜΑΤΑ ΧΗΜΕΙΑΣ 1990 (ΠΡΩΤΗ – ΔΕΥΤΕΡΗ ΔΕΣΜΗ)

(Σάββατο 28 Ιουλίου 1990, άργησαν να γίνουν λόγω της απεργίας της ΟΛΜΕ, κυβέρνηση Μητσοτάκη με υπουργό Παιδείας τον Κοντογιαννόπουλο)

ΖΗΤΗΜΑ 1^ο. (α) Να διατυπωθεί ο νόμος του Hess και να δοθεί ένα παράδειγμα εφαρμογής του. (δεν απαιτούνται οι αριθμητικές τιμές των ποσοτήτων θερμότητας στις θερμοχημικές εξισώσεις)

(β) Να περιγραφεί το φαινόμενο της υδρόλυσης ενός άλατος ΑΒ, το οποίο προέρχεται από ασθενές μονοβασικό οξύ και ασθενή μονόξινη βάση. Πως ορίζεται η υδρόλυση με βάση τις αντιλήψεις των Bronsted και Lowry.

ΖΗΤΗΜΑ 2^ο. (α) Μηλονικό οξύ: Παρασκευή, χημικές ιδιότητες, μηλονική σύνθεση και προϊόντα αυτής.

(β) Οξείδωση και καταλυτική αφυδρογόνωση κορεσμένων μονοσθενών αλκοολών.

ΖΗΤΗΜΑ 3^ο. Αλκένιο αντιδρά με νερό σε κατάλληλες συνθήκες και παρασκευάζεται οξυγονούχος ένωση, που περιέχει 26,6 % οξυγόνο.

(α) Να βρεθεί ο μοριακός τύπος του αλκένιου.

(β) Να βρεθεί ο συντακτικός τύπος της οξυγονούχου ένωσης και να εξηγηθεί πλήρως η σχεδόν αποκλειστική παρασκευή στην πράξη ενός μόνο ισομερούς.

(γ) Πως παρασκευάζεται η 2,3 – διμέθυλο – βουτανόλη -2 , όταν μοναδική διαθέσιμη οργανική ύλη είναι η οξυγονούχος αυτή ένωση;

(ατομικά βάρη H=1, O=16, C=12)

ΖΗΤΗΜΑ 4^ο. Σε 110 ml  διαλύματος αμμωνίας 0,1 Μ προστίθεται ποσότητα υδροχλωρικού οξέος και προκαλείται μεταβολή του pH του αρχικού διαλύματος κατά μία μονάδα.

(α) Να βρεθεί το pH  του διαλύματος της αμμωνίας πριν από την προσθήκη του υδροχλωρικού οξέος.

(β) Να βρεθεί ο αριθμός των moles υδροχλωρίου, τα οποία προστέθηκαν στο διάλυμα της αμμωνίας.

Η σταθερά διαστάσεως της αμμωνίας είναι:  K_β  = 10 ^-5

Η σταθερά διαστάσεως του νερού είναι K_W = 10^-14

Θεωρείται ότι ο όγκος του διαλύματος της αμμωνίας δεν μεταβάλλεται με την προσθήκη του υδροχλωρικού οξέος.

Υπενθυμίζεται ότι η  της αμμωνίας είναι μικρότερη από 10^-4 και επομένως, για την απλούστευση των υπολογισμών, πρέπει να γίνουν οι προσεγγίσεις, που υποδεικνύονται στις αντίστοιχες ασκήσεις του διδακτικού βιβλίου.

Να μη ληφθεί υπόψη η υδρόλυση των ιόντων -  (μια άχρηστη υπόδειξη κατά τη γνώμη μου, και ίσως μπερδευτική για υποψήφιους που γνώριζαν σε βάθος την ιοντική ισορροπία)

(Σε ένα τμήμα  πρώτης δέσμης Φυσική – Χημεία, Γ.Π.- Ν.Μ. Α.Τ. Α.Π. - ΚΝτ Μουτ)

………………………………….

Οι πρόωρες εκλογές της 8ης Απριλίου 1990κερδήθηκαν από τον Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος στις 11 Απριλίου σχημάτισε την κυβέρνηση του 1990. Υπουργός Παιδείας ο Βασίλειος Κοντογιαννόπουλος με υφυπουργούς τον Βασίλειο Μπεκίρη και την Κέλλυ (Καλλιόπη) Μπουρδάρα.

------------------------------------------------------

 Τον Απρίλιο του 1990 η Νέα Δημοκρατία σχηματίζει κυβέρνηση (Κ. Μητσοτάκης) και Υπουργός Παιδείας αναλαμβάνει ο Β. Κοντογιαννόπουλος. Το Μάιο του 1990, ξεσπά μια από τις μεγαλύτερες αναταράξεις στο χώρο της Μέσης Εκπαίδευσης (απεργίες, συγκεντρώσεις διαδηλώσεις εκπαιδευτικών, απειλή καταλήψεων εξεταστικών κέντρων, αναβολή για ένα μήνα των Γενικών εξετάσεων) με φόντο «την εκφρασμένη διάθεση του κυβερνώντος κόμματος για επιβολή λιτότητας στη δημόσια εκπαίδευση και ιδεολογική χειραγώγηση εκπαιδευτικών και εκπαιδευομένων» (Ανακοίνωση ΟΛΜΕ 16/5/1990).

Η Γ.Σ. των Προέδρων ΕΛΜΕ (Οργανωτική ΙΙ 17-2-1990) εκτιμά ότι «η κατάσταση της Δημόσιας Μέσης Εκπαίδευσης και του Καθηγητή χειροτερεύει συνεχώς. Η Οικουμενική Κυβέρνηση δεν πήρε κανένα μέτρο για την αντιμετώπιση αυτής της κρίσιμης κατάστασης». Οι διεκδικήσεις επικεντρώνουν στην αύξηση των μισθών, στη μειωση του ορίου συνταξιοδότησης και στην αύξηση των διορισμών. Οι καθηγητές διεκδικούν: αύξηση 18.000 δρχ. στους μισθούς, γνήσια ΑΤΑ, νομοθετικά κατοχυρωμένη, συντάξιμες αποδοχές στο 80% των εν ενεργεία αποδοχών, άμεση δημιουργία 4000 νέων οργανικών θέσεων, αύξηση των δαπανών για την παιδεία, 6000 νέες αίθουσες, πρωινό και μειωμένο ωράριο.

Η αθέτηση της Κυβέρνησης «των δεσμεύσεων και αντιμετώπιση των αιτημάτων του κλάδου, οδήγησε στην ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ για απεργιακές κινητοποιήσεις μετά το Πάσχα μέχρι και την περίοδο των εξετάσεων, ανεξάρτητα από την κυβέρνηση που θα εκλεγόταν από τις εκλογές της 8ης Απριλίου» (Ομόφωνη Απόφαση του Δ.Σ της ΟΛΜΕ στις 29-3-90, Μηνιαίο Πληροφοριακό Δελτίο της ΟΛΜΕ, τευχ. 620/1991, σ.4).

Στις 22 και 23 Μαίου 1990 πραγματοποιείται διήμερη απεργία των καθηγητών και στις 6 Ιουνίου ακολουθεί νέα μονοήμερη απεργία. Από το δεύτερο 15νθήμερο του Μαΐου μέχρι και για δύο περίπου μήνες πραγματοποιούνται 10 συλλαλητήρια στην Αττική και αντίστοιχα σε όλες σχεδόν τις πρωτεύουσες νομών. Αποφασίζεται από το ΥΠΕΠΘ αναβολή των Γενικών Εξετάσεων και παράταση του διδακτικού έτους μέχρι 31 Ιουλίου 1990. Στις 16 Ιουλίου 1990 πρώτη μέρα των Γενικών Εξετάσεων «σε βαριά ατμόσφαιρα και με συλλαλητήρια των εκπαιδευτικών έξω από τα εξεταστικά κέντρα πραγματοποιούνται τελικά οι εξετάσεις» (Ανακοίνωση ΟΛΜΕ 16/7/1990).

 (Σύντομη ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος των εκπαιδευτικών της δημόσιας δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, στην alfavita.gr)